„Artificem commendat opus…” (Dzieło mistrza chwali…)
Zbiory galerii „W drukarni” to ponad siedemset obrazów artystów znanych, goszczących na salonach sztuki krajowej, europejskiej i światowej, ale także tych, którzy swoją wizją wrażliwości dopiero zaczynają zachwycać. Wśród wielu autorów katowickiej galerii warto wskazać na kilka nazwisk:
Zygmunt Brachmański
Urodził się w 1936 roku w Rydułtowach. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby (1959), znanym rzeźbiarzem i medalierem. W jego dorobku znajduje się około tysiąca prac rzeźbiarskich małych i dużych form oraz medali i statuetek. Do najbardziej znanych dzieł należą: pomnik Wojciecha Korfantego, Pomnik Harcerzy Września 1939 (I nagroda w konkursie rzeźbiarskim), Pomnik Walki i Męczeństwa w Radlinie, Orły Śląskie w Katowicach, pomniki Jana Pawła II (m.in. w Rybniku i Piekarach Śląskich). Zajmuje się również rzeźbą sakralną - zrealizował ponad 50 wystrojów ołtarzowych (m.in. w kościołach w Pszczynie, Kluczborku, Radlinie-Biertułtowach, Katowicach-Kostuchnie). Do najbardziej znanych medali należy cykl papieski, medale i statuetki z okazji wydarzeń teatralnych i muzycznych (Złote Maski, Laur Konrada, Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, konkurs Radia Katowice i wiele innych). Jego prace znajdują się w Galerii Rzeźby Śląskiej w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie oraz w zbiorach w kraju i za granicą. Jest autorem wielu wystaw indywidualnych oraz uczestnikiem wystaw zbiorowych. W 2007 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Gloria Artis” przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Bogumił Burzyński
Urodził się 9 czerwca 1957 roku w Katowicach. Jest absolwentem Szkoły Plastycznej im. Antoniego Kenara w Zakopanem. W 1986 roku ukończył studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Realizuje rzeźby pomnikowe i parkowe, portrety, małe formy rzeźbiarskie, statuetki i medale. Jest autorem: wielu pomników (m. in.: bł. ks. Adolpha Kolpinga w Niemczech; Z. Cybulskiego, K. Stryi, S. Ligonia, A. Śląskiej, S. Hadyny, A. Urbanowicza - zgromadzonych w „Galerii Artystów Katowic”), rzeźb („Świetlika – ducha opiekuńczego miasta Bytom”, rzeźb w śląskich kościołach – m. in. monumentalnej kompozycji 108 błogosławionych z rzeźbami portretowymi postaci bł. ks. E. Szramka i bł. ks. J. Czempiela w katowickiej Katedrze Archidiecezjalnej) oraz nowego projektu mogiły i pomnika „Harcerzom i powstańcom śląskim – obrońcom Katowic 1939”.
Stanisław Chomiczewski
Urodził się w Sławatyczach na Podlasiu. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowniach profesorów Zdzisława Przebindowskiego i Czesława Rzepińskiego. Mieszka i tworzy w Uhryniu w Beskidzie Sądeckim. Uprawia malarstwo sztalugowe. Jego ulubione tematy to pejzaże, portrety i konie. Obrazy Stanisława Chomiczewskiego wielokrotnie były prezentowane na wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych. W 2004 roku jego praca została wybrana spośród 30 tysięcy obrazów artystów z całej Europy i nagrodzona podczas polskiej edycji międzynarodowej wystawy „Europe in Art.”. Artysta uczestniczył w licznych plenerach malarskich, między innymi w: Indiach, Meksyku, Korsyce, Macedonii, Ukrainie, Grecji, Szwecji, Słowacji oraz Polsce.
Marek Czechowicz
Urodził się w 1957 roku w Baborowie, w południowo-zachodniej Polsce. Będąc uczniem szkoły średniej, zetknął się z malarstwem olejnym na zajęciach plastycznych w miejscowym Domu Kultury.
W latach 1981-1985 studiował muzykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej (obecnie Akademia Jana Długosza) w Częstochowie. W tym okresie pobierał prywatne lekcje u częstochowskiego malarza artysty Jerzego Kluźniaka. Po rozpoczęciu pracy zawodowej jako nauczyciel odbył roczny kurs metodyczny z plastyki, gdzie zapoznał się z różnymi technikami plastycznymi. W tym czasie ciągle doskonalił warsztat artystyczny w swojej pracowni malarskiej.
W roku 2004 ukończył studia podyplomowe ze sztuki. Swój kunszt rozwijał wówczas w pracowni prof. Jarosława Kweclicha. Obecnie zajmuje się głównie malarstwem olejnym, tworząc portrety, martwe natury i pejzaże. Jego prace znajdują się w instytucjach, prywatnych kolekcjach w Polsce i za granicą, m.in. w Czechach, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Argentynie.
Wacław Jagielski
Urodził się 20 sierpnia 1965 roku w Lubaniu Śląskim. Jest konserwator dzieł sztuki i malarzem. Przez kilka lat pracował jako nauczyciel plastyki w liceum i szkołach podstawowych. Jest założycielem Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, autorem kilkudziesięciu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Do jego ważniejszych osiągnięć zaliczyć można: Ogólnopolskie Biennale Pasteli – Nowy Sącz 1998 (wyróżnienie honorowe Jury), Lyon – Francja, Targi Sztuki Współczesnej – Paryż – Francja, Ateny – Grecja, Lwów – Ukraina, Wiedeń – Austria, Międzynarodowe Biennale Pasteli 2002 – III nagroda, wystawy środowiskowe – Salon Sztuki 2004 – Nagroda ZPAP „Złota rama”, Salon Sztuki 2009 – nagroda Prezydenta Miasta Nowego Sącza, Salon Sztuki 2013 – Nagroda Przewodniczącego Rady Miasta. Był organizatorem i zarazem uczestnikiem plenerów i wystaw poplenerowych Stowarzyszenia Pastelistów Polskich i innych międzynarodowych wydarzeń tego typu. Jego obrazy znajdują się w wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą. Uprawia rysunek, malarstwo pastelowe i olejne, wzbogacając je o technologiczne poszukiwania i odkrycia. Wydał tomik wierszy – album „Moje 40 i 4”, a kolejny jest w przygotowaniu.
Ludwik Konarzewski (Junior)
- Urodził się 20 kwietnia 1918 r. w Buzułuku w Rosji. Imię odziedziczył po ojcu Ludwiku Konarzewskim, znanym artyście malarzu i rzeźbiarzu. W 1938 r. rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w zakresie malarstwa, które przerwała wojna. Po jej zakończeniu rodzina Konarzewskich prowadziła działalność artystyczną na Górnym Śląsku, skąd pochodziła matka Ludwika. W 1945 r. Konarzewscy założyli w Rydułtowach Państwowe Ognisko Plastyczne, które działało jako placówka państwowa i przyczyniło się m.in. do rozwoju i upowszechnienia lokalnej tradycji rzeźby w węglu. W 1948 r. Ludwik junior ukończył przerwane przez wojnę studia. Od 1945 r. przez 30 lat pracował w Rydułtowach jako nauczyciel, a po śmierci ojca w 1954 r., jako dyrektor Państwowego Ogniska Plastycznego. Ludwik junior jest autorem około 1000 obrazów olejnych, wielu polichromii i artystycznych elementów wystroju kościołów oraz gmachów użyteczności publicznej na Górnym Śląsku, a także w innych regionach Polski. Wiele z tych prac realizował razem z żoną. Jest autorem wielu pomników, m.in. Karola Miarki w Zabrzu, pomników Powstańców Śląskich i Ofiar II wojny światowej na Górnym Śląsku, pomnika Walki i Męczeństwa w Rydułtowach, rzeźby plenerowej przedstawiającej Górala Śląskiego w Istebnej. Za pracę artystyczną i pedagogiczną był wyróżniany, m.in. Sztalugą im. Juliana Fałata, która jest nagrodą przyznawaną przez Beskidzkie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne. Uczestniczył w zbiorowych oraz indywidualnych wystawach krajowych i zagranicznych.
Stanisław Mazuś
Urodził się 7 listopada 1940 roku w Lublinie. W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom otrzymał w 1967 roku w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Od 1967 roku brał udział w wielu wystawach, konkursach i plenerach międzynarodowych, ogólnopolskich i okręgowych. Od roku 1967 zorganizował ponad 100 wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, m.in. w Sofii, Pradze, Sztokholmie, Wiedniu, Komarnie, Aix-les-Bains, Mediolanie, Nowym Yorku, Lipsku, Waszyngtonie, Atenach. W latach 1967 - 1999 brał udział w wystawach sztuki polskiej za granicą, m.in. w Madrycie, Moskwie, Paryżu i Atenach. W latach 1965 - 1995 otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Prace artysty znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w kraju i za granicą (m.in. w Galerii Uffizi we Florencji).
Krzysztof Rapsa
Urodził się w 1959 roku w Koszalinie. Jest malarzem i grafikiem. Mieszka i tworzy w miejscu urodzenia. Założył grupę artystyczną TWA, która promowała młodych twórców. Aktualnie często współtworzy duet artystyczny z Aleksiejem Bogustovem - prof. Katedry Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Grodnie. Jego malarstwo to świat artystycznej fantazji i różnorakich skojarzeń. W latach osiemdziesiątych cykl wystaw w galeriach Republiki Federalnej Niemiec, tj. w Kolonii, Dűsseldorfie, Hilden i w Solingen, rozpoczął jego przygodę z kolorem prowadzącą go przez szereg wystaw w kraju i za granicą. Wystawiał m.in. w Ambasadzie RP i w Galerii Polskiego Instytutu Kultury POSK w Londynie, w Galerii Centrum Sztuki Współczesnej „Solvay" w Krakowie, w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie, w Galerii Tizengauza, w Państwowym Muzeum w Grodnie, w Pałacu Republiki w Mińsku na Białorusi, w Galerii ZLP, w Galerii Porthos w Warszawie, w Galerii Profile w Gdyni, w Galerii Sztuki Glaza Expo w Gdańsku oraz w Muzeum w Koszalinie. W Galerii van Golik w Warszawie otworzył sezon artystyczny 2012. We wrześniu tegoż roku, w prestiżowej Galerii Jang Sun w Seulu, miała miejsce jego indywidualna wystawa, gdzie okrzyknięto go „poetą koloru”.
Ernest Zawada
Urodził się w 1971 roku w Cieszynie. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego i doc. Krzysztofa Wyznera (1995). Był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1995, 2007), nominowanym do Nagrody Prezydenta Miasta Bielska-Białej w dziedzinie kultury i sztuki „Ikar“ (2006). Stała ekspozycja jego prac prezentowana jest w Galerii Zapiecek w Warszawie. Jego malarstwo reprodukowano w albumie wydanym przez Galerię Prezydencką w Warszawie, obok prac znamienitych malarzy, takich jak Jerzy Nowosielski, Stefan Gierowski i Jan Tarasin. Prezentował instalacje podczas kolejnych edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Ulicy w Warszawie. Jest autorem książki „Nauka rysunku” (Wydawnictwo Park 2005, 2007). Swoje prace prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych oraz kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, grafiką warsztatową, rzeźbą i instalacją. Jest autorem happeningów i instalacji w przestrzeni publicznej.
Jan Wałach
Urodził się 8 sierpnia 1884 r. w Istebnej. Ukończył Szkołę Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie w latach 1900-1903 uczył się rzeźby. W latach 1903-1909 studiował rysunek i malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u prof. Jana Mehoffera, a także u prof. Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca oraz Jana Stanisławskiego. W 1909 roku rozpoczął studia w paryskiej Akademii de Beaux Arts. Debiutował wystawą rysunku w 1904 r. w Mińsku. Swoje prace prezentował na wystawach zbiorowych w Krakowie, Katowicach i Warszawie. Za granicą wystawiał głównie grafiki: w Paryżu Londynie, Amsterdamie, Chicago i Hamburgu. Technikami malarskimi stosowanymi przez Wałacha były malarstwo olejne i gwasz, rzadziej akwarela. Na swych obrazach przedstawiał pejzaże, martwe natury i sceny rodzajowe. Szczególną sławę przyniosły mu natomiast rysunki i drzeworyty, w których utrwalał typy góralskie, architekturę, drobne scenki z życia beskidzkiej wsi oraz liczne tematy sakralne. Projektował witraże (m.in. do kościołów parafialnych w Chybiu, Goleszowie i Jedliczach koło Jasła), zdobił wnętrza kościołów w Istebnej, Jaworzynce, Koniakowie (malowidła nie zachowane) i Wiśle (malowidła nie zachowane), dla wielu innych kościołów wykonał szereg obrazów olejnych. Zajmował się też rzeźbą sakralną – wykonał m.in. krucyfiksy z narteksu Archikatedry Chrystusa Króla w Katowicach i kościoła garnizonowego w Radomiu.
Jan Żyrek
Urodził się w 1966 roku w Istebnej. Jest artystą realizującym się w rzeźbie czy projektowaniu, jednak główny jego kierunek to malarstwo, którym zajmuje się zawodowo. W ciągu 20 lat pracy artystycznej w jego pracowni powstało ponad 350 rzeźb i ok. 2000 obrazów. Są to dzieła nawiązujące do XIX-wiecznego romantyzmu oraz polskich kolorystów. Prace artysty znajdują się głównie w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Włoszech, Norwegii, Kanadzie i USA; również w muzeach, galeriach sztuki i domach aukcyjnych. Uczestniczy w plenerach malarskich i wystawach konkursowych. Od 2008 r. należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Wielokrotnie był wyróżniany.
